Pleidooi voor kleinere selders.

Beste landbouwers, groententelers, bio-ingenieurs en andere knoeiers met genen. Wordt het niet eens tijd voor een revolutie in de seldercultivatie? Of liever gezegd een contrarevolutie! U komt jaar na jaar met grotere exemplaren op de proppen. Wordt het niet eens tijd om die evolutie om te keren?

Dat selders gedurig 'vermammoetiseren' is leuk voor de media. Uw ijverige geëxperimenteer is elk jaar goed voor minstens één "Grootste selder van West-Europa staat in Zoerle-Parwijs" artikel. Maar voor de modale keukenprins(es) leidt het verwerken van die kathedralen van selders enkel tot enorme opportuniteitskosten. Ik heb voor mijn gerechten doorgaans maar één stengel nodig! U ontneemt me met andere woorden 'quality time' met mijn sofa, mijn pantoffels en mijn krant.   

Zoals u beter weet dan ik, komen de huidige seldervarianten voort uit veel kleinere planten. U hoeft voor mij de klok niet terug te draaien, want al dat geknutsel van u heeft ongetwijfeld tot variëteiten geleid die beter bestand zijn tegen zowat alle onheil dat een selder in zijn vegetale leventje ook maar zou kunnen tegenkomen. Daarom pleit ik voor de creatie van een dwergselderras. Van die kleine, schattige seldertjes die net genoeg stengellengte bevatten voor een portie napolitanasaus voor 4 personen. Wat denkt u?